Documentaire 'Red Amazon' - deel2

Tropische stormen

Om een maand op pad te gaan hadden we veel spullen bij ons. Niet alleen om te filmen, maar ook om te eten. Het was teveel om allemaal in een kano te vervoeren. Dus werd het een klein soort 'tuk-tuk' bootje. Lekker een beetje bewegingsvrijheid en plek om een hangmat op te hangen om de reistijd van 10 uur een beetje door te komen.

En een dak boven ons hoofd, wat al heel snel goed van pas kwam bij de tropische storm die losbrak.

Het moment voor zo'n storm is altijd indrukwekkend en levert mooie beelden op. Het moment erna is minder en maakt het allemaal een stuk angstiger als de regen keihard naar binnen slaat.

Maar wat was ik blij dat we niet in een kano zaten....

Na de storm zat Joao aan het stuur en ik zat op de punt om het overstroomde bos te filmen. Ik was klaar en klom terug in de boot. Op dat moment begint Joao te roepen en hard aan het stuur te rukken. Maar het stuur reageerde niet, het zat vast. Joao schreeuwt om de motor te stoppen, maar de motor maakt zoveel herrie dat ze het achter in de hut niet horen. We zijn stuurloos en varen recht op het overstroomde bos af. Dit gaat niet goed. Al heel snel raken we de eerste takken en de boot ploegt zich door de kronen van de bomen die onder water staan. Ik duik op de grond van de boot en zie nog net hoe we recht op een grote boom af varen. Met een klap komen we tot stilstand...

Inmiddels is de motor uit en is het stil.

Ik kijk op en realiseer me hoeveel mazzel we hebben gehad. Als we de stam niet hadden geraakt, had een grote zware zijtak het dak en de hut van de boot geslagen. Nu viel de schade op het eerste gezicht mee en konden we verder varen.

De klap heeft de boot zo hard door elkaar geschud dat op een paar plekken de naden van de boot zijn gaan lekken. In het donker hebben we geprobeerd met een schroevendraaier watten in de naden te slaan, maar uiteindelijk moesten we toch aanleggen om de boot op z'n kant te leggen en de naden te repareren.

Soms realiseer je achteraf pas hoe ernstig een situatie is geweest. De boot had ook kunnen kapseizen of echt lek kunnen slaan. Dan was alles snel gezonken en was dag 1 van de expeditie ook gelijk de laatste geweest.

Documentaire 'Red Amazon'

Ik ben net terug van een enerverende trip in de Amazone.

Dit keer om de documentaire ‘Red Amazon’ op te nemen. Een documentaire waarin ik de genocide op de oorspronkelijke bewoners van het regenwoud, de indianen, in beeld breng. Moordpartijen op de indianen spelen zich al eeuwen af in de Amazone, en het meest schokkend vind ik dat dit ook nu nog plaats vindt.

(zie bv deze NOS journaal uitzending, vanaf 11.08 min )

Voor de documentaire heb ik een portret gemaakt van Joao, een man die in het verleden ook mee heeft gedaan aan dit soort lugubere expedities op zoek naar indianenstammen met maar 1 doel; geen overlevenden...!

Ik heb er 4 weken voor uitgetrokken en dat was niets teveel, want alle plannen en afspraken veranderen in de Amazone. Ten opzichte van de trailer is de reis naar de Cinta Larga indianen afgelast. Vooral vanwege de veiligheid. De staten Mato Grosso en Rondonia (zuidkant van het Amazonebekken) zijn niet de beste plekken om nu dit soort documentaires te gaan filmen. Er heerst in Brazilië, maar zeker in de Amazone, een grote antipathie tegen milieubeschermers. Ook dat hebben we aan den lijve ondervonden..!

Het team bestond uit Marc Van Roosmalen en Simone de Hek. Een maand lang hebben we intensief samengewerkt en samen geleefd onder soms bizarre omstandigheden.

Ook technisch was het een grote uitdaging. Ik heb alles met 2 camera’s (5dmII) gefilmd en het geluid los opgenomen. Overdag was het echt gillend heet, dus dan konden we niets doen. Niemand wilde ook iets doen, behalve eten en in de hangmat liggen. ‘s Ochtends en ‘s avonds zijn de momenten om te filmen. Het meest lastig vond ik de luchtvochtigheid. Ik heb zoveel mogelijk in de schaduw van het bos geprobeerd te werken. Maar zodra de zon even op m’n apparatuur begon te schijnen, besloeg de lens van binnen en van buiten.

We hebben uiteindelijk een mooi portret van Joao kunnen maken. Hij heeft een zeer bewogen leven achter de rug, maar maakt nog een hele vitale indruk ondanks zijn bijna 65 jaar. Het blijft wel een bizarre gedachte dat ik 4 weken lang met een seriemoordenaar op stap ben geweest, terwijl het de meest aardige en betrouwbare Braziliaan is die ik ben tegengekomen....

In de volgende blogs anekdotes over het regenwoud, tropische stormen en een bootongeluk..

Headless day

Vandaag op pad geweest voor de gemeente Wageningen.

Ik maak voor hen 200 panoramafoto's van Wageningen en omgeving.

En vanochtend was het erg sfeervol in de uiterwaarden met een beetje grondmist.

Ik vind het altijd leuk als er iets extra's in een foto zit.

En bij het bekijken op de computer was dit weer zo'n beeld.

Een koe zonder kop!

Een beetje vreemd, maar wel lekker zo'n beeld.

eos 5dmII, 65 mm, f5.0, 1/100 sec, iso 800

Seppe!

Seppe is er!
Broertje van Tijn en
de trots van Babette en mij.



Heerlijk weer zo'n heel klein mensje
op je borst te hebben liggen.
Tevreden pruttelend en
smakkend op zoek naar een tepel.

Seppe en grote broer Tijn

Zie voor meer foto's www.mmzs.nl/Seppe

panorama berkenbos

In het gebouw van de IND in Den Haag hangt sinds kort aan het plafond een panorama van 50 meter breed!

Het panorama laat een berkenbos in Brabant zien. Het panorama heb ik gemaakt door 22 foto's te maken en 360 graden te draaien. Maar hiermee was ik er nog niet. Het panorama herhaalt zich op de uiteindelijke print 5 keer. Maar je ziet niet waar het begint of eindigt, de stammetjes blijven doorgaan.

Op de foto zie je het unieke deel van het panorama en een uitsnede daaruit.